A fin de se semana do 27, 28 e 29 de xuño iremos a facer sendeirismo a Somiedo, coma sempre hai a posibilidade de marchar o venres ou ó sábado logo de xantar, poderemos quedar a durmir no albergue de Salienza, sería convinte confirmar asistencia antes do 18 de xuño para non ter problemas de prazas.
Hai vai un pouco de información sobre a zona e as rotas...
Somiedo (en asturiano, Somiéu) é un concello da Comunidade Autónoma do Principado de Asturias. Limita ó norte con Belmonte de Miranda, ó este con Teverga, ó oeste con Tineo e Cangas de Narcea e ó sur con León.
É o segundo concello con menor densidade de poboación. Todo el forma parte do Parque Natural de Somiedo, sendo declarado Reserva da Biosfera.
O concello de Somiedo ten 15 parroquias: Aguino, Clavillas, Corés, El Coto, El puerto, Endroga, Gúa, La Riera, las Morteras, Pigüeña, Pigüeces, Pola de Somiedo, Valle de Lago, Veigas, Villar de Vildas.
O número de habitantes é de 1544 é a superficie en kilómetros cadrados son 291,38
Información Wikipedia...
miércoles, 11 de junio de 2008
jueves, 5 de junio de 2008
A saída a Burbia en palabras...
Hora da sesta na Ferreirúa, os macutos xa están listos dende hai algúns intres, máis a climatoloxía parece que quere nubrar os nosos desexos de pasala fin de semana en Burbia.
Somos tod@s puntuais agás un par que se retrasan - supoñemos que polo efecto de morfeo - logo de organizarnos saímos cara a nosa expedición particular, perto de Ponferrada recibimos a chamada do membro que nos esperaba en Cacabelos - os tempos de espera non son agradables e menos cando se está só - logo de xuntarnos emprendemos o último tramo en coche, xa por carreteras de montaña, ata o noso punto de destino.
Unha vez que chegamos ó albergue e nos recibe Julio inspeccionamos a instalación e relacionámonos con catro montañeiras que xa levan dende o venres no pobo.
Facemos tempo ata a hora da cea e inevitablemente sae o tema estrela destes días “chiquilicuatre” teño que recoñecer que case rematei aprendéndome tanto a canción coma o baile, a pesares de ir contra os meus principios…
Logo de cear dirixímonos a un dos bares do pobo onde facemos uso do futbolín e da barra e nos dedicamos a arranxar o mundo…
A retirada faise a unha hora prudencial pero hai algúns que se dedican a velas estrelas e escoitar os ruídos da noite, que non son coma os da Ferreirúa, pero pódenselle parecer...
Logo dunha noite tranquila - desperezámonos uns antes que outros- e poñémonos a almorzar, bastante ben por certo, e deseguido preparamos a mochila e iniciamos a andaina.
Os primeiros kilómetros cara campo del agua son suaves e fanse aínda máis agradables pola presenza dun pequeno compañeiro de viaxe - o can guía oficial desta rota - o cal nos serve de distracción.
As primeiras subidas son por un sendeiro no que a maleza nos vai dando na pel, pero a pesar dalgunhas queixas rematamos este tramo e xa temos unha visión xeral da rota que estamos a facer...
O seguinte tramo e por unha pista en boas condicións coa única dificultade que é toda en ascención - subiremos dende os 900mts ata os 1300mts - transcorre toda con normalidade e logo dunha hora de camiñar decidimos tomar un aperitivo, ó mesmo tempo que disfrutamos das vistas e da compaña de cabalos e vacas que se moven libremente.
Unha vez repostas as forzas seguimos rota hacia campo del agua, o grupo escomenza a desperdigarse antes de chegar ó regueiral, pero voltamos a xuntarnos todos en campo del agua, logo dunha pequena parada decidimos escomenzar a volta e paramos a xantar no regueiral.
Disfrutamos dun día incluso soleado por momentos o cal nos acompañou no descenso ata ben perto do final que foi cando escomenzou a chover.
Imos chegando a Burbia en grupos separados e xuntámonos no bar El paso, as caras reflicten os 24 km que vimos de “paterar” ...
A volta ó fogar está próxima e @s que non conducen poderán dormir as dúas horas de traxecto ata a Ferreirúa.
As próximas rotas xa quedan marcadas para o 28 de xuño en Somiedo e para o 22 de agosto a rota nocturna pola Ferreirúa.
A rota e o lugar merecen a pena e as sensacións foron moi positivas...
Esperámoste!!!
Moito obrigado.
Carlos.
Somos tod@s puntuais agás un par que se retrasan - supoñemos que polo efecto de morfeo - logo de organizarnos saímos cara a nosa expedición particular, perto de Ponferrada recibimos a chamada do membro que nos esperaba en Cacabelos - os tempos de espera non son agradables e menos cando se está só - logo de xuntarnos emprendemos o último tramo en coche, xa por carreteras de montaña, ata o noso punto de destino.
Unha vez que chegamos ó albergue e nos recibe Julio inspeccionamos a instalación e relacionámonos con catro montañeiras que xa levan dende o venres no pobo.
Facemos tempo ata a hora da cea e inevitablemente sae o tema estrela destes días “chiquilicuatre” teño que recoñecer que case rematei aprendéndome tanto a canción coma o baile, a pesares de ir contra os meus principios…
Logo de cear dirixímonos a un dos bares do pobo onde facemos uso do futbolín e da barra e nos dedicamos a arranxar o mundo…
A retirada faise a unha hora prudencial pero hai algúns que se dedican a velas estrelas e escoitar os ruídos da noite, que non son coma os da Ferreirúa, pero pódenselle parecer...
Logo dunha noite tranquila - desperezámonos uns antes que outros- e poñémonos a almorzar, bastante ben por certo, e deseguido preparamos a mochila e iniciamos a andaina.
Os primeiros kilómetros cara campo del agua son suaves e fanse aínda máis agradables pola presenza dun pequeno compañeiro de viaxe - o can guía oficial desta rota - o cal nos serve de distracción.
As primeiras subidas son por un sendeiro no que a maleza nos vai dando na pel, pero a pesar dalgunhas queixas rematamos este tramo e xa temos unha visión xeral da rota que estamos a facer...
O seguinte tramo e por unha pista en boas condicións coa única dificultade que é toda en ascención - subiremos dende os 900mts ata os 1300mts - transcorre toda con normalidade e logo dunha hora de camiñar decidimos tomar un aperitivo, ó mesmo tempo que disfrutamos das vistas e da compaña de cabalos e vacas que se moven libremente.
Unha vez repostas as forzas seguimos rota hacia campo del agua, o grupo escomenza a desperdigarse antes de chegar ó regueiral, pero voltamos a xuntarnos todos en campo del agua, logo dunha pequena parada decidimos escomenzar a volta e paramos a xantar no regueiral.
Disfrutamos dun día incluso soleado por momentos o cal nos acompañou no descenso ata ben perto do final que foi cando escomenzou a chover.
Imos chegando a Burbia en grupos separados e xuntámonos no bar El paso, as caras reflicten os 24 km que vimos de “paterar” ...
A volta ó fogar está próxima e @s que non conducen poderán dormir as dúas horas de traxecto ata a Ferreirúa.
As próximas rotas xa quedan marcadas para o 28 de xuño en Somiedo e para o 22 de agosto a rota nocturna pola Ferreirúa.
A rota e o lugar merecen a pena e as sensacións foron moi positivas...
Esperámoste!!!
Moito obrigado.
Carlos.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)